De afgelopen dagen zijn Linda en ik druk bezig geweest met het maken van kleine kazen van 500 gram. We hebben inmiddels twee mooie kaasjes geproduceerd (zie foto), en we zijn ontzettend trots op het resultaat.
Deze week verwachten we de levering van onze 65-liter boiler, waarmee we de stap gaan zetten naar grotere kazen van 6 kilo – puur voor eigen gebruik en natuurlijk om te delen met vrienden.
Vandaag kregen we bovendien goed nieuws: we mogen onze tijdelijke woning al in september verlaten. Dat betekent dat de sloop en wederopbouw van onze oorspronkelijke woning eind dit jaar van start gaan. Hierdoor kunnen we halverwege volgend jaar al terugkeren, en daarmee ook eerder beginnen aan het opzetten van onze hobby-kaasmakerij! We willen gaan werken met vier boilers, een hydraulisch perssysteem en drie kaasvaten. Daarnaast dromen we ervan om mensen bij ons thuis uit te nodigen om onze kazen te proeven en mee te genieten van het proces.
Dankzij onze goede vriend Danny van Kaashobby.nl hebben we toegang tot alles wat we nodig hebben: van stremsel en zuursels tot calciumchloride. Dat laatste gebruiken we niet alleen in de melk, maar ook in het pekelbad om de korst van de kaas extra stevig te maken. We stappen ook over op de hoogwaardige zuursels van Chr. Hansen, zodat we gerichter kunnen werken aan specifieke kaassoorten – waaronder gatenkazen zoals Emmentaler of Maasdammer, die we binnenkort willen gaan proberen.
De afgelopen dagen waren leerzaam en bijzonder. We hebben veel geëxperimenteerd, geproefd, en ontdekt. Wat ons drijft, is niet alleen het maken van kaas, maar ook het begrijpen van de processen erachter. Een van mijn persoonlijke hobby’s is namelijk nadenken over het ‘waarom’ achter dingen. Onze kennis houden we dan ook niet voor onszelf – we willen alles wat we leren delen met anderen.
Kaasmaken is voor ons een echte passie geworden. Het is een ambachtelijk proces dat me steeds opnieuw fascineert. Vandaag had ik bovendien mijn theorie-examen voor de VOB-cursus op het werk. Volgende week hoor ik of ik geslaagd ben, en ik heb mijn praktijktoets al ingepland voor aanstaande dinsdag. Ik kijk ernaar uit – het zijn intensieve maar mooie weken waarin ik enorm veel leer.
Wat het extra bijzonder maakt, is dat mijn vriendin Linda inmiddels ook helemaal enthousiast is geworden. Ze heeft het proces van dichtbij meegemaakt en deelt nu dezelfde passie. En dát is het mooie van kaasmaken: je ziet iets ogenschijnlijk simpels als melk veranderen in een eindproduct waar liefde, techniek en natuur samenkomen – een ware transformatie.
Ook op mijn werk – in de kaasmakerij – ervaar ik dagelijks hoe ambacht en technologie hand in hand gaan. Ik werk met acht wrongelbereiders en zie met eigen ogen hoe zuursels en stremsel de melk omtoveren tot een stevige wrongel. Vervolgens wordt die wrongel gesneden, naar de casomatics geleid, en gevormd tot kaas. Dat hele proces – van vloeibaar naar tastbaar – is voor mij pure magie. Het is het wonder van de natuur.
Zelfs in massaproductie blijft kaasmaken een ambacht. Ook daar werken we met zorgvuldig geselecteerde zuursels en stremsels, vaak op maat besteld. Elke stap is doordacht, en dat maakt het vak zo bijzonder – of je nu thuis werkt of in een fabriek.
Kortom: kaasmaken is meer dan een hobby. Het is een manier van leven, een vak, en een ambacht dat wij met liefde blijven ontdekken én delen.
